مشکل ارزی فقط برای واردات و تولید خودرو؟

کمبود و عدم تخصیص ارز کافی به یک ابرچالش برای واردکنندگان و تولیدکنندگان بدل شده است. این در حالی است که به گفته مسئولان، ارز به میزان کافی وجود دارد، اما به نظر می رسد مشکل ارزی فقط برای واردات و تولید خودرو وجود دارد.

به گزارش پایگاه های خبری، به رغم این که در گزارش های تولید منتشرشده از سوی وزارت صمت، اوضاع تولید مناسب و با افزایش همراه بوده است، اما همچنان ارز به عنوان یک معضل اصلی و اساسی فعالیت تولیدکنندگان را تحت تأثیر خود قرار داده است.

هر چند همانند اوایل سال، آن ها بنا به هر علتی که دارد در این خصوص حرفی به زبان نیاورده اند و میزان اعتراض ها کاهش یافته است، اما همچنان در لابه‌لای حرف‌هایشان این موضوع مطرح می شود و نگرانی های شدیدی از این بابت وجود دارد. این معضل برای تولیدکنندگان و خودروسازان بزرگ و شبه دولتی یک جور ایجاد مشکل کرده و برای فعالان غیر تولید این صنعت به گونه ای دیگر مسئله ساز شده است.

با این وجود، تمام آن ها بنا به تعهدات تکلیفی همچنان با هر سختی و مشقتی که وجود دارد تلاش می کنند خطوط تولید متوقف نشود و محصولات براساس برنامه ها تولید و عرضه شود. قطعه سازان هم با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند؛ آن ها از یک سو، با توجه به این که عمدتاً متعلق به بخش خصوصی هستند، توانایی تأمین مالی حمایتی را ندارند و از سوی دیگر، به دلیل زیان‌ده بودن خودروسازان، امکان دریافت مطالبات خود را از دست داده اند. در همین حال، آن ها باید مواد اولیه تولید را نیز تهیه کنند تا به موقع و به اندازه، خطوط تولید را تأمین کنند. این بخش از صنعت نیز همانند خودروسازان با کمبود منابع ارزی مواجه است و در مجموع، آن ها نیز وضع مناسبی ندارند.

واردکنندگان نیز به عنوان بخش دیگری از فعالان خودرویی کشور با همین معضل دست به گریبان هستند. آن ها نیز بنا به علل مختلف ترجیح می دهند این معضل را دیگر جار نطنند و درباره آن جنجال به پا نکنند، اما در صورت تأمین به موقع و مناسب، آن ها می توانند پروسه و فرآیند از ثبت سفارش تا ورود محموله ها به ایران را با سرعت و تعداد بیش تری انجام بدهند.

پیش تر نیز واردکنندگان ثابت کرده اند در صورت مهیا بودن شرایط چه توانمندی هایی دارند. این موضوع را خودروسازان بخش خصوصی نیز در کوران تحریم ها نیز به خوبی به اثبات رسانده اند. به بیان ساده، تمام مشکلات که نه، اما بخش عمده ای از معضلات امروز فعالان صنعت خودروسازی کشور اعم از تولیدکننده و واردکننده به ارز گره خورده است. با این حال، رئیس کل بانک مرکزی می گوید مشکلی برای تأمین ارز وجود ندارد.

محمدرضا فرزین با بیان این که چشم انداز وضعیت ارزی کشور برای پایان سال و سال آینده بسیار مثبت است تأکید می کند: «نوسانات روزهای اخیر، که بیش تر ناشی از تحولات منطقه ای است، گذرا و موقتی است.»

وی همچنین با اشاره به اجازه مقام معظم رهبری برای خرید ۲۰ درصد از منابع صندوق توسعه ملی توضیح می دهد: «با این مجوز شاهد افزایش چشمگیری در ذخایر ارزی بانک مرکزی خواهیم بود.»

به گواه رئیس کل بانک مرکزی، سال آینده، وضعیت ارزی به مراتب بهتری خواهیم داشت و نوسان ها، که در بازار غیر رسمی وجود دارد، گذراست و این افزایش قیمت ها هیجانی و فاقد دلایل اقتصادی است و پشت این افزایش قیمت ها خالی است و توصیه می کنیم افراد برای جلوگیری از ضرر و زیان وارد این بازار نشوند.»

با توجه به این توضیحات و تأکیدات پرسش این است که چرا خودروسازان برای تأمین و تهیه منابع ارزی مورد نیاز با چالش های سخت و سنگین روبه‌رو هستند، این در حالی است که بنا به گفته مسئولان خودرو، به یکی از شاخص های اصلی زندگی مردم بدل شده است. بنا به تحریم ها داخلی و خارجی و تغییر نقش و کارکرد خودرو، افزایش و کاهش قیمت این محصول بر کسب و کار، معیشت و قیمت سایر بازارها تأثیر مستقیم و غیر قابل انکاری می گذارد. این صنعت باید بیش از پیش مورد توجه و حمایت قرار بگیرد، به خصوص این که، از سال ۹۷ برای زمین زدن اقتصاد کشور این صنعت را به طور مستقیم هدف تحریم ها قرار داده اند.

در واقع، اهمیت این صنعت بعد از نفت و تأثیر آن بر سایر صنایع مرتبط، تحریم کنندگان را بر آن داشت که برای اخلال های سنگین در نظام اقتصادی ایران این صنعت را از دایره جهانی خارج کنند.

اما خودروسازان به رغم مشکلات و چالش های طاقت فرسایی که وجود داشت، توانستند شاخ تحریم ها را بشکنند، اما طی یک سال اخیر و همزمان با تغییر نرخ ارز از نیما به تالار دوم، معضلات ارزی آن ها آغاز شده است. مسئله ای که می تواند به نوبه خود بنیه و توان آنان را تحلیل دهد و حداقل زیرساخت های موجود را از بین ببرد. بنابراین، پرسش این است که اگر ارز هست، برای کجا و چه کسی هست؟ آیا کلاً ارز کافی برای تنظیم بازار و بازگرداندن آرامش به آن به واردات و تولید تعلق خواهد گرفت؟ یا این که رئیس کل بانک مرکزی خواسته است تنها با ارسال این پیام از نظر روانی بازار را به آرامش دعوت کند؟ آیا تناقض موجود قابل پذیرش است.