جواد اوجی، وزیر نفت، اعلام کرد که وزارتخانهای که او رهبری میکند، برنامهای را برای تبدیل متانول به بنزین به منظور مقابله با کمبود بنزین در دست اجرا دارد. این در حالی است که نگرانیهایی در مورد کیفیت پایین این بنزین و تأثیرات احتمالی آن بر آلودگی هوا مطرح شده است.
بر اساس گزارشهای خبری، اوجی تأکید کرد که بخشی از تولید متانول کشور به سمت تولید بنزین با ارزش افزوده هدایت خواهد شد و این فرآیند با بهرهگیری از دانش فنی و توانمندیهای موجود انجام میپذیرد.
وی همچنین از امضای تفاهمنامه با شرکتهای تولیدکننده متانول برای تولید بنزین خبر داد و افزود که برنامهریزیهایی با شرکتهای ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی و صنایع پتروشیمی، به ویژه آنهایی که متانول تولید میکنند، صورت گرفته است.
اوجی ابراز امیدواری کرد که با تولید بنزین از متانول، به رفع ناترازی بنزین کمک شود و اشاره کرد که این رویکرد توسط بسیاری از کشورها پیادهسازی شده و ایران نیز توانایی تولید آن را دارد. او اعلام کرد که در برخی پتروشیمیها، با همکاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی، این تغییر مسیر تولید اتفاق خواهد افتاد.
وزیر نفت با اشاره به کاهش قیمتها در بازار متانول طی سالهای اخیر و نیاز به جبران کمبود بنزین، بیان کرد که استفاده از بنزین تولیدی از متانول میتواند یک راهکار باشد.
با این حال، کارشناسان بارها به مشکلات ناشی از استفاده از متانول در سوخت اشاره کردهاند. متانول میتواند به موتور خودروها آسیب برساند و تأثیر منفی بر گارانتی، رانندگی و میزان انتشار آلایندهها داشته باشد. همچنین، فشار بخار بالای مخلوط بنزین و متانول میتواند بر عملکرد موتور و کیفیت هوا تأثیر منفی بگذارد.
این مسائل نشاندهنده بنبست دولت در مواجهه با کمبود بنزین است و گزارشهایی وجود دارد که وزارت نفت به دنبال ایجاد سه نرخی برای بنزین بوده است، اما به دلیل شرایط اقتصادی، این تصمیم به اجرا درنیامده است.
در حال حاضر، با توجه به کمبود سرمایه برای واردات بنزین و محدودیتهای توان پالایشی، همچنین عدم اراده برای کنترل مصرف سوخت، تولید بنزین متانولی به عنوان یک راهکار در دستور کار قرار گرفته است. این در حالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند که این اقدام میتواند آلودگیهای موجود در کشور را افزایش دهد.
در نهایت، این وضعیت نشاندهنده رویکرد دولت است که تمایلی به اصلاح ریشهای مشکلات ندارد و تنها به دنبال راهکارهای موقتی است. این امر سؤالاتی را در مورد راهکارهای بلندمدت برای رفع نیاز خودروهای پرمصرف ایجاد میکند و احتمالاً در آینده شاهد محدودیتهای بیشتری برای مصرف سوخت خواهیم بود، که این چرخه معیوب را ادامه میدهد و بحران سوخت را روز به روز جدیتر میکند.
